ανακοιτάζομαι

(Α ἀνακοιτάζομαι)

νεοελλ.

βλέπω, κοιτάζω κάποιον την ώρα που κοιτάζει κι αυτός εμένα

αρχ.

(κυρίως γι' αυτόν που πλαγιάζει με παρθένα) πλαγιάζω μαζί, διακορεύω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το αρχ. ἀνακοιτάζομαι < ἀνα-* + κοιτάζομαι (< κοίτη), «πηγαίνω στο κρεβάτι, πλαγιάζω να κοιμηθώ». Το νεοελλ. ανακοιτάζομαι < ανα-* + κοιτάζομαι, με τη νεοελλ. σημασία τού ρ.

ΠΑΡ. νεοελλ. ανακοίταγμα].